Maak zelf een eierbewaarbox
In deze zelfgemaakte houten eierbewaarbox kun je de versgelegde eieren van je kippen handig en heel overzichtelijk bewaren. Door de dagaanduiding weet je precies wanneer welk ei gelegd is. Door het aanbrengen van tussenschotjes kun je zelfs een scheiding maken tussen deze en vorige week.
Dit heb je nodig:
- 1 x bodem 40,0 x 39,0 x 0,5 cm (triplex)
- 1 hoofdbord 40,0 x 14,0 x 0,9 cm (multiplex)
- 2 x zijwand 40,0 x 10,0 x 0,9 cm (multiplex)
- 1 x achterwand 40,0 x 6,0 x 0,9 cm (multiplex)
- 6 x tussenwand 40,0 x 5,0 x 0,9 cm (multiplex)
- 7 x scheidingswandje 5,0 x 5,0 x 0,9 cm (multiplex)
En verder:
- (hand)zaag
- frees
- zevengatenboor ø 2,5 cm
- schuurpapier
- (grond)verf
- kwasten
- houtlijm
- koploze spijkertjes
- hamer
- transparante (spuit)lak
- lettersjabloon
- decoratie
Zo ga je te werk:
- Zaag alle onderdelen op maat. Plat de zijwanden en het hoofdbord deels af door ze twee schuine zijden te geven. Houd bij het hoofdbord een vlak gedeelte van 10 centimeter aan (lengte schuine zijden is 17 centimeter). Bij de zijwanden is het vlakke gedeelte 12 centimeter en zijn de schuine zijden 15 centimeter lang.
- Alle delen klemmen in elkaar. Daartoe dien je in de zijwanden en de achterwand alsook in het hoofdboord een horizontale gleuf te zagen of te frezen van 0,5 centimeter diep. Doe dit op 0,5 centimeter gemeten vanaf de onderzijde. De gleuf zelf is ook 0,5 centimeter breed, zodat de bodemplaat hier in past.
- Maak vervolgens in de achterwand 8 verticale gleufjes, zodat er 7 vakjes ontstaan van 4,5 centimeter breed per stuk. Maak elke uitsparing 1 centimeter breed en 0,5 centimeter diep. Begin en eindig aan de uiteinden van het wandje. Laat deze verticale gleufjes doorlopen dóór de horizontale uitsparing.
- Doe hetzelfde in de onderzijde van het hoofdbord. De moeilijkheid aan deze kant schuilt hem erin dat de uitsparingen niet doorlopen naar boven, maar stoppen op 6 centimeter hoogte.
- Maak in de zijwanden precies in het midden, 3 centimeter gemeten vanaf de bovenzijde (tot aan het hart van het gat), een gat om de bak aan op te kunnen tillen. Gebruik hiervoor een zevengatenboor met een diameter van 2,5 centimeter.
- Maak aan de binnenzijde van de zijwanden vanuit het zojuist geboorde gat een gleuf van 1 centimeter breed en 0,5 centimeter diep naar beneden (dus ook hier dwars door de horizontale gleuf).
- Frees tenslotte precies in het midden van alle tussenwandjes aan beide kanten een uitsparing van 1 centimeter breed en 0,25 centimeter diep.
- Hierna kun je alle onderdelen glad en splintervrij schuren. Maak ze stof- en vetvrij en zet in de grondverf. Schuur, zodra de verf gedroogd is, licht op en lak af in een kleur naar keuze. Laat drogen.
- Neem vervolgens een sjabloon om elk van de vakken te voorzien van een letter, die verwijst naar de dagen van de week (of schrijf de dagen uit in een kleiner lettertype als u dat mooier vindt). Plak of schilder de letters/tekst met een donkere verf op de kist, of gebruik hiervoor watervaste stift.
- Werk het hoofdbord af met een leuke kippendecoratie. Zet de box in elkaar, vul de gleufjes met houtlijm, druk goed aan (verwijder eventueel overtollige lijm) en laat drogen. Zet de hoeken en dwarslatjes eventueel vast aan de zijwanden met een koploos spijkertje, voor extra stevigheid. Werk de box af met een laagje transparante (spuit)lak.
Verse eieren bewaren
In deze box kun je je verse eieren twee weken overzichtelijk bewaren. Tegen die tijd heb je ze waarschijnlijk al opgegeten of weggeven.
In principe zijn eieren wel een maand houdbaar. Bewaar eieren met de punt naar beneden. De dooier blijft zo het best op zijn plaats en de luchtkamer, die aan de brede, bolle kant zou moet zitten, wordt zo niet samengedrukt.
Over het wel of niet in de koelkast bewaren verschillen de meningen. Bewaar eieren in ieder geval koel en donker, bijvoorbeeld in de kelder.
Je kunt met de ‘drijftest’ kijken of een ei nog vers genoeg is: een vers ei ligt op de bodem van een maatbeker water, een oud ei drijft. De beste indicatie of een ei vers genoeg is voor consumptie is eigen inschatting; ruikt een ei vreemd, staat de kleur je niet aan of ziet de dooier er niet fris uit, neem dan geen risico.
Als kind groeide Esther op op het Veluwse platteland. De geboorte van jonge dieren, uren zwerven door het bos, een onverwachts treffen met een wild zwijn of edelhert… het waren de ingrediënten van haar jeugd. Als redacteur bij Landleven vertaalt ze haar liefde voor de natuur naar verhalen over de meest uiteenlopende onderwerpen op dit gebied. Daarnaast ontwerpt, maakt en beschrijft ze veel van de doe-het-zelf-artikelen: van praktisch bordenrek tot nostalgische duwslee.