Blokjes bakken

Dit voorjaar was ik mijn jonge zaailingen aan het verspenen. Een heel precies werkje, al die plantjes en worteltjes ontwarren en tegelijkertijd zo min mogelijk beschadigen. En dan elk plantje in een eigen potje. Wat begon in 1 potje, zat al snel in 20 potjes. Zo zaaide ik binnen een paar weken een hele verzameling jonge plantjes bij elkaar. Het rees al snel de pan uit met al die potjes. Waar laat ik dat allemaal?
 

Ik ging op internet speuren. Ik zag kleine turfpotjes, halve wc-rolletjes, zaaitrays met 24 of 48 vakjes. Maar ik wil niet meer plastic gaan gebruiken en ook geen turf en wc-rolletjes ingraven. Ik zoek verder, totdat ik iets moois vind. Het wordt gefabriceerd in Engeland en ziet er oerdegelijk uit. Ik bestel het. Een week later ben ik de trotse bezitter van een robuuste ijzeren ‘soilblocker’. Geef toe: dat klinkt in het Engels toch veel mooier dan het Nederlandse ‘pottenpers’.

Handigheid

Afijn, nu kan ik van potgrond gemixt met water en stekgrond vierkante blokjes persen met een klein kuiltje aan de bovenkant. Daarin kan ik een zaadje leggen. Beetje zand erop en klaar. Ik kan in elke zaaibak wel 40 blokjes kwijt en ik hoef ze niet meer te verspenen.

Mijn eerste blokken staan er nog wat scheefgezakt bij als ik water heb gegeven. Maar al gauw begin ik er handigheid in te krijgen. Beetje water via de zijkant in de bak gieten en de bovenkant besproeien met een plantenspuit. En dan wachten. En het werkt! Er groeien mooie handzame plantjes uit de blokjes en ik kan ze supermakkelijk meenemen naar mijn moestuin. Met de warmte staan de bakken in de schaduw, zodat ze niet te snel uitdrogen. Dat gebeurt wel gauw, maar als je de blokjes dicht tegen elkaar aan zet gaat het goed.

Spelen in de zandbak

En nu voor de late teelten, zoals paksoi, andijvie en sla, mag ik weer nieuwe blokjes persen. Het lijkt wel spelen in de zandbak. Zand in het vormpje, uitdrukken en dan kijken of er mooie blokjes tevoorschijn komen. Ik ben als een kind zo blij!