De verbouwing: vijfde generatie in familieboerderij
In het Gelderse Ruurlo bewoont Lisanne Klein Brinke de negentiende-eeuwse boerderij Klein Orsouw, die al vijf generaties lang in haar familie is. Ze besloot het voorhuis, waar vroeger haar opa en oma woonden, te verbouwen tot een eigentijdse maar knusse woning.
Hier geboren
“Iedere week at ik samen met mijn ouders en mijn broer bij mijn oma”, herinnert Lisanne Klein Brinke zich met een glimlach haar band met haar grootmoeder. “Elke maandagavond keken we hier samen in de woonkamer naar Chateau Meiland. Maar we deden nog veel meer: ik ging ook vaak met haar wandelen en koffiedrinken. ‘De sleppers gaan weer op pad’, grapte mijn vader dan. Ik had een heel sterke band met mijn oma. Toen ze nog leefde stelde ze al weleens voor dat ik hier zou komen wonen en dat ze zelf naar een appartement zou gaan. Maar dat heb ik nooit serieus overwogen. Mijn oma woonde hier nog prima. Pas toen ze redelijk plotseling overleed ging het echt spelen. Ik ben op deze plek geboren en ook toen ik het huis uit was, hield ik hier altijd een gevoel van thuiskomen. Toen ik de kans kreeg dit te kopen ben ik ervoor gegaan.”
Eerdere verbouwing
Lisanne deelt de grote boerderij met haar ouders, die in het achterhuis wonen. De verdeling is al zo gemaakt toen haar ouders het huis deelden met haar al eerder overleden opa en haar oma. Lisanne: “Opa en oma hebben de indeling van de oude boerderij al veranderd. De huidige woonkamer was vroeger de zondagse kamer, de slaapkamer de woonkamer, de keuken was een slaapkamer en waar mijn eettafel staat was vroeger de keuken.”
De zijgevel kreeg daarbij grotere ramen om meer licht binnen te laten, er kwam al vloerverwarming en er werd flink geïsoleerd en gekozen voor dubbelglas. “Mijn opa was al heel vroeg met zulke dingen bezig”, vertelt Lisanne. “Hij had als een van de eersten zonnepanelen. Opa was niet bang om te investeren in dit huis.”
Het echte verbouwen bleef Lisanne daardoor bespaard. Ze kon doorborduren op de basis die haar opa en oma al hadden gelegd. “Ik kon dit huis net kopen, met hulp van mijn ouders. Zo’n plek, op alleen mijn salaris, dat was anders nooit gelukt. Maar een enorm budget om te verbouwen had ik niet.”
Het budget dat Lisanne heeft, gebruikt ze creatief. “De eiken keuken van opa en oma had een wat ouderwetse uitstraling, maar was nog in een prima staat. In plaats van een nieuwe keuken te plaatsen heb ik de oude opgeknapt. De bovenkastjes en de sierlijst heb ik weggehaald, de muren heb ik opnieuw laten stuken. Met een nieuwe afzuigkap, fris geverfde kastjes en nieuwe knopjes heb ik voor een klein prijsje een keuken waar ik weer jaren mee vooruit kan.”
Op Pinterest zag Lisanne een plaatje van een werkbank die als soort keukeneiland werd gebruikt. “Ik vroeg mijn vader om uit te kijken naar zo’n bank. ‘Nou, die hebben we zelf in de schuur staan’, was zijn antwoord. Hij was van mijn opa. Een buurman die hier nog steeds weleens komt heeft hem ooit gemaakt als schoolopdracht. Zo heb ik precies wat ik zocht, met ook nog een mooi verhaal eraan vast.”
Angela schrijft de tuinverhalen voor Landleven. Daardoor komt ze in de mooiste landelijke tuinen van Nederland. Overal neemt Angela wel ideeën mee die ze in haar eigen tuin wil toepassen. Dat is nog wel een project in ontwikkeling: rond haar woonboerderij verschijnen nu de eerste borders en ze is dit jaar enthousiast begonnen met een moestuin. Wat Angela nog mist aan kennis compenseert ze ruim met enthousiasme voor alles wat groeit en bloeit. Haar vingers zijn nog niet groen, maar zien wel regelmatig zwart van tuinaarde.