Paasvuur

Mijn vader vertelt er vaak en graag over: het paasvuur uit zijn jeugd. Zodra het een beetje begon te schemeren vertrok er een hele stoet mensen met fakkels vanaf de Markt naar het Openluchttheater in Lochem. Met de plaatselijke muziekvereniging Advendo voorop.

Het had iets magisch. Na het spelen van het Wilhelmus mocht iedereen zijn fakkel in de grote bult van takken gooien. In no time stond alles in lichterlaaie. Gevaarlijk? Welnee, de brandweer was altijd aanwezig voor het geval dat … Het paasvuur moest juist symbolisch alle ellende verdrijven, zodat je met een schone lei opnieuw kon beginnen. En als het vuur dan wat hoger oplaaide en er hier en daar wat drank werd uitgedeeld, kon het zijn dat je een leuk meisje trof waar je snoetenspek van kreeg, aldus mijn vader.

Het zijn zoete herinneringen van een man op leeftijd. Paasvuren staan al langer onder vuur. Ze zijn slecht voor het milieu. Dus moeten we op zoek naar een groener alternatief. Sabine schrijft in haar column op pagina 125 over haar paas­ritueel, chocolade-eieren zoeken. Ook leuk. Als ik mocht kiezen, ging ik voor chocolade-eieren mét snoetenspek.

Fijne paasdagen en veel leesplezier!

Jolanda Hofland
Naober-redactie

Deze column verscheen in Landleven april. Wil je meer inspiratie voor de paasdagen? Lees dan Landleven april. Daar vind je heerlijke paasrecepten en de genoemde column van Sabine Uitslag.