De verbouwing: vernieuwd dijkhuis Wijk bij Duurstede

Dat het schattige kleine dijkhuisje in Wijk bij Duurstede potentie had, daar was iedereen het wel over eens. Maar mogelijke kopers lieten zich snel afschrikken door de enorme hoeveelheid werk die het kleine pandje nodig had. Daniel en Yvette de Groot met dochter Sam durfden de verbouwing wel aan. “We wisten dat we zo’n plek alleen konden krijgen als we de handen uit de mouwen wilden steken.”

Vervallen dijkhuisje

Gebouwd rond 1750, met een vervallen rieten dak, enkelsteens muurtjes die het vocht uit de omliggende zompige grond opslurpten en slechts 65 vierkante meter woonoppervlak. Maar ook: centraal gelegen in Nederland, vrijstaand en met een riant perceel van bijna een hectare. Geen wonder dus dat de animo voor het vervallen dijkhuisje in Wijk bij Duurstede toch groot was. “Met busladingen kwamen ze hier vanuit het westen kijken, vertelde de buurman ons”, begint Daniel de Groot zijn verhaal. Maar ze gingen even snel weer weg. Dat gold ook voor Daniel en zijn vrouw Yvette. Want al heel ruim voor ze het kochten, keken ze er voor de eerste keer.

Mogelijk een monument

Yvette: “Het stond toen duidelijk zichtbaar al twee jaar leeg en de makelaar was erg negatief. Onze dochter vond het veel te ver fietsen. Maar ondanks de slechte eerste indruk bleef het ons bezighouden. Toen hebben we toch een gesprek bij de gemeente aangevraagd over wat de uitbouwmogelijkheden voor het kleine huisje zouden zijn. ‘Geen’, was het antwoord. Het huis was aangemerkt als MIP-object en zou mogelijk een monument worden. Toen hebben we het maar uit ons hoofd gezet.”

Budget voor sloop

Maar na een jaar blijft het pandje het stel trekken. “Na een gesprek met de eigenaresse zijn we opnieuw naar de mogelijkheden gaan kijken. Ineens was er bij de gemeente geen probleem meer: we mochten de hele boel zelfs zo platgooien. Toen er ook nog wat van de prijs afkon, zijn we het avontuur aangegaan.” Voor sloop en nieuwbouw is er niet voldoende budget, dus blijft het karakteristieke huisje behouden.

Renovatie dak

In 2014 starten ze met het renoveren van het dak. Daniel: “Met mooie oude pannen bespaarden we wat in de kosten, maar had het huis ook meteen de uitstraling alsof het er altijd zo gestaan had. Veel mooier dan nieuw!” Dan wordt ook casco de aanbouw gezet, die Daniel in de volgende jaren zelf af wil maken. Yvette: “We hebben er eerst met een verlengsnoer stroom heen getrokken en er een kacheltje neergezet. Twee jaar lang hebben we in het oude voorhuis en de nieuwe aanbouw zo op de onafgewerkte vloer tussen de onafgewerkte muren en het onafgewerkte plafond gewoond.”

Buitenwerk en nieuwe schuur

Want ook buiten moet het nodige werk verzet worden. “Het was een en al dras, dus drainage van het erf en de kruipruimte had ook prioriteit. We wilden bovendien snel een nieuwe schuur zetten, om daar het paard van onze dochter Sam te kunnen stallen. Ook het straatwerk rond het huis vroeg aandacht. Het was rondom zo nat en glad dat het gevaarlijk was.”

Aanbouw

Daniel maakt vervolgens eerst de aanbouw klaar, waar woonkamer en keuken een plek krijgen. Om het
voorhuis aan te pakken, slaapt het stel tijdelijk in de nieuwe woonkamer; hun dochter krijgt een plekje in een caravan op het erf. Daniel: “Het was niks. Er zat allemaal oud hout in, het was in elkaar geknutselde ellende. Ik heb alles eruit gesloopt, tot alleen de muren en het dak nog stonden. Vervolgens hebben we de ruimte opnieuw ingedeeld en alles helemaal opnieuw opgebouwd en geïsoleerd.”

Mooie tijd

Acht jaar klussen later is het huis helemaal verbouwd. Daniel: “Ik heb zo bizar veel gedaan. Halverwege de verbouwing kan het weleens uitzichtloos lijken. Dan moet je niet kijken naar wat je nog moet doen, maar naar wat je allemaal al hebt gedaan. Maar ik vond het vooral een mooie tijd. Lekker klussen, lekker prutsen. Als je klust kom je makkelijk met mensen in contact. Mensen die langskwamen maakten een praatje en veel voorbijgangers hadden echt iets met dit huisje.”

Benieuwd naar het hele verhaal en alle foto’s van deze verbouwing? Het complete artikel staat in Landleven december, die 21 november verschijnt.