Ahmad Haraji schildert Nederlands landschap in Iraanse kleuren

Ahmad Haraji schildert Nederlands landschap in Iraanse kleuren

De schilderijen van Ahmad Haraji laten de Nederlandse natuur in al haar eenvoud zien. Toch hebben zelfs zijn meest Hollandse landschappen een Iraans tintje: de achtergrond van de schilder heeft een blijvende invloed op zijn werk. Neem hier een kijkje.

Ahmad bouwt zijn schilderijen op uit meerdere lagen
Ahmad bouwt zijn schilderijen op uit meerdere lagen olieverf.

Ahmad bouwt zijn schilderijen op uit meerdere lagen
Ahmad: “Van een afstandje lijkt mijn schilderwerk heel precies, van dichtbij zijn dikke verflagen, aangebracht met paletmes te zien.”

Ahmad bouwt zijn schilderijen op uit meerdere lagen
Het beekdalenlandschap van de Drentse Aa is een grote inspiratiebron.

Ahmad bouwt zijn schilderijen op uit meerdere lagen
Opvallend kleurgebruik en een subtiele lichtval zijn de Iraanse handtekening van de schilder.

Ahmad bouwt zijn schilderijen op uit meerdere lagen
De Iraanse afkomst van Ahmad bepaalt zijn kleurgebruik.

Ahmad bouwt zijn schilderijen op uit meerdere lagen
Winters tafereel in Pekela.

Ahmad Haraji woont sinds 2000 in Groningen, maar is geboren en getogen in Iran. Daar schilderde hij het afwisselende landschap van zijn geboorteland: droge woestijngebieden, indrukwekkende bergen, lieflijke boomgaarden en bosrijke beekdalen. “In Iran waren mijn landschappen populair”, vertelt Ahmad. “Maar hier merkte ik al snel dat schilderijen met bergen in de horizon hier helemaal niet aanspreken. Als ik de natuur rond Groningen als onderwerp van een schilderij kies, is er wel meteen herkenning. Het zijn heimweeschilderijen, voor mensen die genieten van het landschap van hun jeugd. Voor een herfstlandschap met de Drentse Aa is altijd een liefhebber te vinden.”

Foto’s Otto Kalkhoven


Angela Groenbos
Door
Angela Groenbos

Angela schrijft de tuinverhalen voor Landleven. Daardoor komt ze in de mooiste landelijke tuinen van Nederland. Overal neemt Angela wel ideeën mee die ze in haar eigen tuin wil toepassen. Dat is nog wel een project in ontwikkeling: rond haar woonboerderij verschijnen nu de eerste borders en ze is dit jaar enthousiast begonnen met een moestuin. Wat Angela nog mist aan kennis compenseert ze ruim met enthousiasme voor alles wat groeit en bloeit. Haar vingers zijn nog niet groen, maar zien wel regelmatig zwart van tuinaarde.