Tien jaar klussen aan hoeve Claercamp

Tien jaar klussen aan hoeve Claercamp

Het kostte drie maanden puinruimen voor Sjoerd Helbig en Matsje Wijtsma veilig rond en in hun net gekochte boerderij in Rinsumageest konden lopen. Na acht maanden verbouwen op topsportniveau was hun eerste kamer klaar en konden ze er gaan wonen. En na tien jaar klussen is de boerderij onherkenbaar. Het is meteen dé tip van het paar: “Je moet niet te snel willen.”
 


Van bouwval naar droomboerderij


Voor de verbouwing

Bouwval

“Onze makelaar wilde meteen douchen nadat we dit huis hadden bezichtigd”, begint Matsje Wijtsma het verhaal van hun verbouwing. Met haar man Sjoerd Helbig had ze haar oog laten vallen op de grote stelp in het Friese Rinsumageest, maar ze werden verrast door de slechte staat van huis en erf. “Rondom het huis was het een woestenij, binnen was het een bouwval”, windt Matsje er geen doekjes om. “Maar het was onze beste kans om een plek als deze te bemachtigen: een kant-en-klare boerderij konden we ons simpelweg niet veroorloven. We zijn allebei handig, dus durfden we het aan.”


De luiken, het balkenplafond en de houten vloer zijn hergebruikt, maar bijna onherkenbaar opgeknapt.


Voor de verbouwing

Topsport

Het paar moest wel aanpoten om de droomboerderij onder hun gekochte bouwval uit te toveren. “De eerste acht maanden hebben we verbouwd als topsporters”, lacht Matsje. “We deden niets anders naast onze banen. Geen verjaardag hebben we bezocht, geen dagje vrij genomen. Toen we een eerste kamer klaar hadden, zijn we hier gaan wonen. Toen mochten we iets rustiger aan gaan doen van onszelf. Luxe was het toen nog zeker niet. Buiten die ene kamer was er niets af. De kamers hadden geen deuren, we kookten met een dikke jas aan op een campingstel in een onverwarmde ruimte. We hadden geen stopcontacten of lichtknopjes: alles ging aan of uit door verlengsnoeren aan te sluiten. Nog steeds voelt het als pure luxe om een lamp aan te zetten door gewoon een knopje om te zetten!”
 


Het rieten dak met zwanenbord is hersteld.


Voor de verbouwing

Familie erbij

Met overal isolatie, nieuwe beglazing, een nieuw rieten dak en cv in plaats van de oude gaskachels is het comfort omhoog geschoten. Zo veel mogelijk werk werd gedaan met de oude bouwmaterialen. Waar herbouwd werd, gebeurde het in de oude stijl, met stenen die zo veel mogelijk op de originele leken. Voor details die moesten wijken werd een nieuwe bestemming gezocht. De schouw uit de keuken staat nu in de woonkamer, een oude schuurdeur werd het hoofdbord van een bed. De zeventien stalraampjes uit de vroegere zuidgevel kregen een plek in de muur van de schuur. Zelfs oude kloostermoppen die in de tuin werden gevonden kregen een nieuwe bestemming, als opvallende stenen muur in huis. Sjoerd: “We hebben er best eens tegenaan gehikt om iets te veranderen, maar dat alles werd hergebruikt, maakte veel goed.”


De schouw uit de slaapkamer werd herplaatst in de woonkamer.


Voor de verbouwing

Dat het paar erin geslaagd is hun stelpboerderij met respect te verbouwen, blijkt wel uit het warme contact dat Sjoerd en Matsje hebben met de oorspronkelijke bewoners van het huis. Matsje: “Vanaf 1700 tot begin jaren zeventig van de twintigste eeuw heeft de familie Hesseling op dit erf gewoond. Toen het huis uit de familie ging en in verval raakte, wilden ze hier niet meer komen. Maar inmiddels komen ze hier weer graag. We hebben zelfs enkele erfstukken uit de familie gekregen. Het Friese kabinet in onze keuken stond hier al eerder in huis. Het voelt alsof we er een extra familie bij gekregen hebben. Hun verhalen, de spullen die we hebben hergebruikt: het draagt allemaal bij aan de geschiedenis van dit huis. En daarin zit de meerwaarde.”

Fotografie: Otto Kalkhoven


Angela Groenbos
Door
Angela Groenbos

Angela schrijft de tuinverhalen voor Landleven. Daardoor komt ze in de mooiste landelijke tuinen van Nederland. Overal neemt Angela wel ideeën mee die ze in haar eigen tuin wil toepassen. Dat is nog wel een project in ontwikkeling: rond haar woonboerderij verschijnen nu de eerste borders en ze is dit jaar enthousiast begonnen met een moestuin. Wat Angela nog mist aan kennis compenseert ze ruim met enthousiasme voor alles wat groeit en bloeit. Haar vingers zijn nog niet groen, maar zien wel regelmatig zwart van tuinaarde.