
Tradities
Op nieuwjaarsdag eten we rolletjes; knapperige gebakken wafeltjes die we rond de houten steel van een pollepel hebben opgerold. Ze staan symbool voor het nieuwe jaar dat nog ‘uitgerold’ en ‘ontvouwen’ moet worden.
Op Valentijnsdag bak ik ’s ochtends in het donker als ontbijt mooie hartjeswafels voor mijn kinderen. Als het Pasen wordt, komt de familie samen voor een paasbrunch. Mandjes vol gekookte eieren, zoete broodjes en een zelfgebakken paasstol. Op een bepaald moment komen de eerste asperges. Een gekookt kruimig aardappeltje erbij, stukjes ei en een botersaus kan niet ontbreken. Een oranjesoes of tompouce op Koningsdag. De eerste aardbeien uit ons moestuintje. Een flinke bak kersen uit de Betuwe. Dan is het hartje zomer; mijn zoon is jarig en ik maak een aardbei-kwarktaart voor hem.
Als de blaadjes vallen in de herfst maken we met het hele gezin een boswandeling; bij thuiskomst staat de appeltaart met slagroom op ons te wachten. Sinterklaas? Ik ben er fan van: met stamppot boerenkool op schoot voor de televisie bij de intocht en daarna wekenlang pepernoten, kruidnoten, speculaas, taaitaai, borstplaat, een marsepeinen varkentje, schuimpjes, muisjes in kleurige folie en een zak strooigoed.
Met kerst aten we jarenlang kalkoen, tegenwoordig zijn we wat flexibeler. Maar altijd zijn er aardappelkroketjes, sperziebonen in spek gewikkeld, stoofpeertjes, spruitjes met nootmuskaat en als toetje in ieder geval pudding met advocaat en slagroom en Vienetta-ijs. Het jaar ronden we af met kniepertjes en oliebollen.
Wie beweert dat Nederland geen eettradities kent, heeft het mis. Als je even nadenkt, staat het jaar bol van tradities. Ik hecht er zelf veel waarde aan; deze terugkerende eetmomenten zijn als een soort anker en rustpunt in onze hectische, snelle levens. De dagen en weken razen voorbij, vooral als je opgroeiende kinderen hebt. Wat is er dan fijner dan even stilstaan en herinneringen maken? Deze maand bak ik, zeker weten, een schaal zoete broodjes en mijn traditionele paasstol. Ik kan me er al wekenlang op verheugen om hier een plakje van te eten!
Een jaar in mijn keuken
Culinair redacteur Klaske Bakker geeft dit jaar elke maand een kijkje in haar keuken. Persoonlijke verhalen vanuit het warme hart van het huis.
Klaske werkt al vele jaren met plezier voor het tijdschrift Landleven. Als culinair redacteur schrijft ze verhalen en ontwikkelt ze recepten. Ze kookt, proeft, kookt nog eens en schrijft de recepten daarna zo smakelijk (en nauwkeurig!) mogelijk op. De ingrediënten komen altijd uit het seizoen, het liefst uit haar eigen moestuin. Inmaken, jam en sap koken en wecken zijn haar passie. Ze is tevens moeder van drie kinderen.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."