De verbouwing: Wonen op het erf van grootouders

De verbouwing van Theo en Conny van de Ven was een flink klus. Ze verbouwden de Vlaamse schuur op het ouderlijk erf van Theo tot comfortabele woning, zonder op sfeer in te leveren.

Familieboerderij

“In 1916 is de hele boerderij plat gewaaid na een heftige storm. Daarna is de boerderij opnieuw opgebouwd”, vertelt Theo van de Ven. “Hoe lang hij er daarvoor al stond, weet niemand, maar het gebint is een stuk ouder dan honderd jaar. Mijn opa en oma boerden er ongeveer vanaf de jaren dertig en mijn ouders kwamen begin jaren zestig op de boerderij. Toen onze kinderen het huis uitgingen, zochten we naar een klein huis met een grote schuur. Hier op het erf van de familieboerderij hebben we die droomwoning kunnen realiseren.”

Dorsschuur

“Toen mijn opa en oma hier boerden, was dit de hooischuur, met een dors erin en een tredmolen voor het paard ernaast. Ik herinner het me uit mijn jeugd niet als dorsschuur, maar nog wel als lege ruimte met een vloer van zand, los van de stal. Later is de schuur met de stal verbonden en stonden hier koeien. Toen wij dit kochten werd de schuur gebruikt als opslagruimte. De melkleidingen en de mestputten uit de tijd dat er koeien stonden, zaten er nog in, compleet met mest!”

Karakter behouden

Theo: “We vonden het belangrijk om het karakter van de Vlaamse schuur zo goed mogelijk te behouden. Zowel van binnen als van buiten. Vaak zie je dat een schuur als deze van binnen zo wordt geïsoleerd dat er geen schuur meer in te herkennen is. Strak afgetimmerde wanden en plafonds houden de warmte mooi binnen, maar de sfeer gaat eruit. Toen wij het riet hebben vervangen, hebben we zo veel mogelijk van de kapconstructie behouden. We hebben er wat extra rondhouten liggers in geplaatst voor extra stevigheid, en wat rot hout moest worden vervangen. Maar verder is de kap nog zoals hij was. Door eerst een dunne laag riet te leggen en pas daarbovenop underlayment platen voor meer brandveiligheid, kijken we van binnen nog net zo op de kap als vroeger.

Energieneutrale verbouwing

“Isolatie kon niet: de kap is honderd jaar oud en krom en isolatieplaten kun je niet buigen. Dan had de hele kap vervangen moeten worden en dat wilden we niet. We hebben niet het dak, maar onze woonruimtes geïsoleerd, door de verdiepingsvloer met een flinke laag isolatie uit te rusten. Zo konden we onze wens om energieneutraal te wonen uit laten komen, zonder het karakter van het gebouw aan te tasten.” Daarnaast is de woning levensloopbestendig en is alles gelijkvloers.

Glazen wand

Daarna ging de verbouwing verder met de vloer. Conny: “De verdiepingsvloer is een stuk verhoogd, door hem boven op het gebint te leggen in plaats van eronder. De vloer ging eruit, net als alle strontkisten die er nog onder zaten. Met isolatie en vloerverwarming is het nu een stuk aangenamer. Het oude gebint was ooit op betonnen palen gezet, omdat de houten balken bij de koeien vergingen. Wij hebben die onderste delen weer door hout vervangen. Doordat we oud hout hebben gebruikt, met subtiele ijzeren stroken langs de naden, zie je er bijna niets meer van.” De muren werden geïsoleerd en de onderste steenlaag werd vervangen door een speciale steensoort waarin geen vocht optrekt. De betonnen stalramen werden vervangen door houten exemplaren van precies dezelfde afmetingen. De achtergevel ten slotte werd vervangen door een glazen wand.

Benieuwd naar het complete verhaal en alle foto’s van deze verbouwing? Je leest het in Landleven november 2024.