De verbouwing: Perceel vol potentie in Almkerk
De verbouwing van het dijkhuisje van Marieke en Jeroen in Almkerk is nog lang niet klaar. De woonkamer en de keuken functioneren nog prima, dus die hebben nog geen metamorfose gehad. Tuin, schuren en badkamer zijn al wel vernieuwd. “Het zijn kleinigheden die nog moeten.”
Woonkamer
Een spoor van wit poeder over het tuinpad leidt naar de deur van de woonkamer. Daar ruikt het naar vocht, gips en vers gestuukte wanden. De kamer ziet er met strak, nog grijs plafond, een betonnen vloer en onbewerkte muren uit alsof bewoners Marieke en Jeroen net aan hun verbouwing zijn begonnen, maar ze zitten inmiddels in hun vierde jaar. “Voor ons voelt de woonkamer bijna af. Het tapijt is eruit, het plafond gesloopt en vervangen door een gipsplafond, een nieuwe vloer gestort en de oude schouw is eruit. Voor anderen ziet dit er misschien uit als het begin van de verbouwing, wij zien een kamer die bijna af is. We hoeven alleen nog een vloer te leggen, te schilderen en lampjes en radiatoren op te hangen. Het voelt bijna als kleinigheden”, lacht Marieke. “Vanaf het begin van dit project hebben we een realistische planning van zo’n vijf jaar aangehouden”, vult Jeroen aan. “En we liggen mooi op schema. We zagen het niet zitten om één jaar lang te knallen en alles on hold te zetten voor de verbouwing.”
Vloerbedekking en schimmel
De badkamer werd als eerste aangepakt. “De badkamer was verschrikkelijk”, windt Marieke er geen doekjes om. “Er lag tapijt op de vloer, er zaten tralies voor de ramen. En er zat zoveel vocht in de muren dat elke tegel die we aanraakten lossprong van de muren. Om het nog niet te hebben over de schimmel overal!We hebben de badkamer en het naastgelegen halletje bij elkaar getrokken en van de twee afgeleefde ruimtes één fijne, moderne badkamer gemaakt.”
Horrorschuur
Als tweede grote project worden de schuren op het terrein gesloopt. Marieke: “De oude schuur was een soort horrorscène. Tachtig vierkante meter aan asbest, oude meuk en pallets tegen de muren: ik durfde er ’s avonds niet alleen te komen. Twee volle containers hebben we moeten afvoeren. Ons huis is niet zo groot, dus de nieuwe schuur die we hebben gebouwd kunnen we goed gebruiken. Het is een werkplaats, ons kantoor, we gebruiken de ruimte als opslag en momenteel is de ruimte onder de overkapping tijdelijk in gebruik als woonkamer.”
Groene erf
Ook het erf krijgt in het tweede verbouwjaar voorrang op ruimtes als woonkamer en keuken. “We zijn vooral gevallen voor het perceel en de mogelijkheden van de grond. We hebben een boomgaardje aangelegd, een minibos, een struweelhaag, een moestuin met kas en een wadi toen het laagst gelegen deel van de tuin te nat bleef.”
Voldoening
Marieke geniet enorm van haar nieuwe tuin, Jeroen van de rust van een vrijstaand huis. Jeroen: “We kochten het huis aan het begin van de tweede lockdown. Ik kon toen drie maanden niet werken. Er kwam geen geld binnen, dus ik ging zelf aan de slag. Achteraf gezien supertof om alles zelf gedaan te hebben: dat geeft echt voldoening. De badkamer is door ons eigen kluswerk helemaal geworden zoals we het in gedachten hadden.”
Benieuwd naar het complete verhaal en alle foto’s van deze verbouwing? Je leest het in Landleven oktober 2024.
Angela schrijft de tuinverhalen voor Landleven. Daardoor komt ze in de mooiste landelijke tuinen van Nederland. Overal neemt Angela wel ideeën mee die ze in haar eigen tuin wil toepassen. Dat is nog wel een project in ontwikkeling: rond haar woonboerderij verschijnen nu de eerste borders en ze is dit jaar enthousiast begonnen met een moestuin. Wat Angela nog mist aan kennis compenseert ze ruim met enthousiasme voor alles wat groeit en bloeit. Haar vingers zijn nog niet groen, maar zien wel regelmatig zwart van tuinaarde.