Trots op… het Land van Saeftinghe
Het is zeker geen België, vindt Juliette Dieudonné. Maar in haar favoriete stukje Nederland – Oost-Zeeuws-Vlaanderen – is ze ook geen echte Hollander. “Het ligt er letterlijk tussenin.” De ruimtelijkheid en de gemoedelijkheid maken van het niemandsland wel een heerlijke woonplek.
“Het gebied rond het Land van Saeftinghe is open en stil. Je bent altijd dicht bij de zee, maar er is evengoed bos in de buurt. En wat extra fijn is: het lijkt wel alsof het hier vaker mooi weer is dan in de rest van Nederland. De bewoners van Oost-Zeeuws Vlaanderen worden wel reserve-Belgen genoemd. Maar het is hier zeker geen België; het is hier groener, vrolijker dan daar. Maar echt Nederlands is het hier ook niet. Belgen zeggen tegen ons: ‘Ge zeit zeker nen ‘Ollander’, en Nederlanders vragen of we uit België komen. Dat geeft geen identiteitscrisis hoor, maar je voelt je wel een beetje apart. Zeeuws-Vlaanderen ligt er letterlijk en figuurlijk tussenin.”
“Het Verdronken Land van Saeftinghe is net zo bijzonder als de naam suggereert. Het is nu een groot brakwaternatuurgebied. “
“Je kunt het gebied zelf bekijken vanaf de zeedijk en er zijn twee korte wandelroutes waar je zelf mag struinen.”
“Naast het bezoekerscentrum ligt café ‘Het Verdronken Land’. Een bruisend huiskamercafé van waardin Sophie en haar moeder Gina.”
“Binnen is het klein, maar er is veel te zien. Het meest bijzondere tussen haar verzamelingen zijn de zwaluwnestjes op de gekste plaatsen.”
“De haven van Paal is een getijdehaven en dat betekent dat de haven bij eb droog komt te liggen. Een bijzonder gezicht om dan alle bootjes in het zand te zien liggen. “
Bed & Breakfast de Kreek is vooral een sfeervol adres om heerlijk te onthaasten. Wie er logeert mag ook gebruik maken van de grote tuin bij het mooie huisje in Graauw.”
“Ik hou ervan om te spelen met kleur en formaat. Zo maak ik vaak grote, kleurrijke zee-egels.”
“Het bijzondere van zeedieren is dat ze onder water vaak de prachtigste kleuren hebben, maar op het moment dat je ze eruit haalt, bruin lijken. Mijn keramische koralen en zeesterren zijn lekker fel.”
“De kruidentuin in Graauw is aangelegd en wordt onderhouden door vrijwilligers. Die hebben er een prachtige plek van gemaakt.”
“Het werk van Jozien van Langevelde is vaak geïnspireerd op de zee en het Zeeuwse landschap. Ik vind haar miniaturen van Zeeuwse boerinnen heel bijzonder.”
Angela schrijft de tuinverhalen voor Landleven. Daardoor komt ze in de mooiste landelijke tuinen van Nederland. Overal neemt Angela wel ideeën mee die ze in haar eigen tuin wil toepassen. Dat is nog wel een project in ontwikkeling: rond haar woonboerderij verschijnen nu de eerste borders en ze is dit jaar enthousiast begonnen met een moestuin. Wat Angela nog mist aan kennis compenseert ze ruim met enthousiasme voor alles wat groeit en bloeit. Haar vingers zijn nog niet groen, maar zien wel regelmatig zwart van tuinaarde.